Μην κάνεις απουσίες, η ζωή δεν τις δικαιολογεί!

 Όλο και πιο συχνά τυχαίνει με το πέρασμα του χρόνου να ξεχνάμε να λέμε στους ανθρώπους που αγαπάμε τι αισθανόμαστε γι' αυτούς. Είναι μωρέ που σε παίρνει η μπάλα,η ρουτίνα λές, το άγχος,η κούραση,η καθημερινότητα και όταν ξαφνικά κάνεις τον απολογισμό της ημέρας ή του μήνα, στην πρώτη θέση βρίσκονται κώλες χαρτί με αριθμούς, μια στίβα αδιάβαστα μηνύματα και ίσως στην καλύτερη περίπτωση μερικά πόστ στον λογαριασμό σου στο facebook που αποδεικνύουν οτι κάποια στιγμή μπόρεσες να ξεκλέψεις λίγο χρόνο για να επενδύσεις σε ανθρώπους και ποιοτικό χρόνο 

Είναι το σημείο ακριβώς που πρέπει να γυρίσεις στον καθρεύτη,να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να του θυμίσεις ποιος πραγματικά θέλεις να είσαι. Αν η ετυμηγορία είναι υπέρ του εγωκεντρισμού και του χρησιμοθηρικού πνεύματος της εποχής μας, που έχει ανυψώσει την ύλη σε υπέρτατο αγαθό και επιθυμία, είσαι σε καλό δρόμο. Αν πάλι νιώθεις χαμένος και θωρακισμένος σε ένας αέναο αγώνα που σε απομακρύνει απο την πραγματική ικανοποίηση της ύπαρξης σου,κλείσε τα μάτια,ανέπνευσε βαθιά και φέρε στο μυαλό σου όλες εκείνες τις εικόνες που φέρνουν αγάπη στην καρδιά σου. Έπειτα προσπάθησε να απεγλωβίσεις το μυαλό σου απο όλες τις μεγαλόπνοες φιλοδοξίες που σε έχουν κυριέψει και σκέψου πόσα λίγα,απλά,καθημερινα και δεδομένα πράγματα χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος. Αν καταφέρεις να κάνεις αυτό το μικρό αλλά παράλληλα θαρραλέο βήμα ξεκίνα να τρέχεις για να προλάβεις την ζωή που κυλάει με ασταμάτητους ρυθμούς.

Γέλασε δυνατά,απόλαυσε την ζωή,κοίτα τον ήλιο,κάνε πράγματα που σου αρέσουν ,αγκάλιασε τους ανθρώπους,δείξε τους οτι τους αγαπάς και δεν είσαι δίπλα τους μόνο στα δύσκολα. Στις κρίσιμες στιγμές όσο παράδοξο και αν ακούγεται τα χέρια αλληλεγγύης και συμπόνιας πολλαπλασιάζονται,ενώ όταν λειτουργούν προγραμματισμένα και φυσιολογικά η μοναξιά διογκώνεται και τελικά μας συνθλίβει συνθέμελα.

Μόνο ο φόβος της απώλειας κάποιου μας συγκινεί και μας κάνει να επαναπροσδιορίσουμε μέσα μας αξίες και ιδανικά, που θα έπρεπε να διέπουν κάθε μας πράξη αν θέλουμε να λεγόμαστε κοινωνικά όντα. Γιατί τελικά η ζωή πάντα συνεχίζεται,πότε πετυχαίνουμε και πότε όχι,μια χαρά και μια λύπη, γέλια και κλάματα, απογοήτευση και κατανόηση, όλα φτιαγμένα για τον άνθρωπο απο τον ίδιο τον άνθρωπο είναι, οι στιγμές που περνούν ομως δεν γυρίζουν πίσω όσο και αν προσπαθήσουμε, πόσο μάλλον οι άνθρωποι που χάνουμε καθημερινά εξαιτίας διάφορων συγκυριών. Η ουσία ήταν, είναι και θα είναι μόνο μία...αληθινά, ειλικρινή συναισθήματα που πηγάζουν μέσα απο την ψυχή, δείξτε τα !

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, ας είναι μεγαλύτερη για τα πράγματα που αγαπάμε και μικρότερη για της επανάληψη όμοιων σφαλμάτων.

https://www.youtube.com/watch?v=lB6a-iD6ZOY